| TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| abdication: | [isim] tahttan vazgeçmek; çekilme, el çekme | |
| abdication of the throne: | [isim] tahttan çekilme |
[ son aranan 10 kelime: autotrophy | neoplasia | to be pre eminent above all one's rivals | dümdüz gitmek | to find one's foot | firing | nosepiece | precautionary | para karşılığı olarak | abdication ]