
| TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| fugue: | [isim] füg [müz.] | |
| fugue: | füg bestelemek, füg icra etmek | |
| fugue: | Kişiyi evinden ve çevresinden ayrılarak gayesiz gezip dolaşma gibi davranışlara iten, bir ölçüde karakter değişimi ile belirgin geçici durum (Kişi bu tablo'dan sıyrıldığı zaman olanları hatırlamaz). |