TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| inherent: | [sıfat] doğal, doğuştan olan, yaradılıştan, özünde olan, doğasında olan |
| inherent: | 1. Tabiatında mevcut bulunan; 2. Ana ve babadan edinilmiş vasıflara (hususiyetlere) ait. |
| inherent: | doğasında var olan |
| inherent: | ickin |
| inherent characteristic of a system: | sistemin ozegrisi |
| inherent deterioration: | içten bozulma |
| inherent danger: | bir şeyin bünye ve niteliği gereği gösterdiği tehlike |
| inherent delay: | çalışmada yer alabilecek kaçınılması olanaksız sekte, ara |
| inherent defect: | içinde bulunan kusur, yaradılıştan var olan kusur |