
| TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| karaya: | ashore | |
| karaya çıkmak: | go ashore, disembark, land, make land, debark | |
| karaya doğru yol almak: | [fiil] to bear with the land | |
| karaya atmak: | cast up | |
| karaya ayak basmak: | step on to land, disembark, go ashore, land, debark | |
| karaya çekmek: | beach | |
| karaya çıkarma: | disembarkation, debarkation | |
| karaya çıkarmak: | disembark, debark, put ashore, get ashore | |
| karaya doğru gitmek: | [fiil] to come in | |
| karaya oturmuş: | aground, stranded | |
| karaya oturmuş (gemi: | ashore |