TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
major: | [isim] binbaşı, majör, yetişkin, reşit kimse, branş | |
major: | [fiil] branşı doğrultusunda yoğunlaşmak, konusunda uzmanlaşmak | |
major: | [sıfat] büyük, önemli, başlıca, majör | |
major: | [sıfat] a.1. Daha büyük (magnus'un süperlatif şekli); 2.Büyük. | |
major: | ana, buyuk |