TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
dissociate: | [fiil] ayırmak; ayrı olarak düşünmek; ayrıştırmak, ayrışmak, birbirinden ayrılmak | |
dissociate: | Bozmak, inhilal ettirmek, bir cismi tertip eden elementleri birbirinden ayırmak, çözmek. | |
dissociate oneself from: | ilgisini kesmek, uzak durmak | |
dissociate personality: | bölünmüş kişilik, bölünmüş şahsiyet |