TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| major: | [isim] binbaşı, majör, yetişkin, reşit kimse, branş |
| major: | [fiil] branşı doğrultusunda yoğunlaşmak, konusunda uzmanlaşmak |
| major: | [sıfat] büyük, önemli, başlıca, majör |
| major: | [sıfat] a.1. Daha büyük (magnus'un süperlatif şekli); 2.Büyük. |
| major: | ana, buyuk |
| major policies: | [isim] temel sorunlar |
| major road: | ana yol, ana trafik yolu |
| major supplier: | en büyük tedarikçi firma |
| major general: | tümgeneral |
| major means of income: | [isim] belli başlı gelir kaynakları |
| major war: | büyük savaş |
| major objective: | ana gaye, esas amaç |
| major part of the assembly: | donanımın büyük kısmı |
| major cause: | başlıca sebep |
| major portion: | büyük kısım |