| TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| person: | [isim] adam, şahıs, kişi, tip, kimse, zat, birey, beden, vücut, karakter [tiy.] | |
| person entitled: | hak sahibi | |
| person in charge: | sorumlu kişi | |
| person of quality: | yüksek mevki sahibi kimse | |
| person to person call: | birebir arama | |
| person or thing being talked: | söz konusu | |
| person who serves: | ihbarda bulunan kişi | |
| person who has formed a habit: | alışmış | |
| person who likes to help others: | yardımsever | |
| person who has reached the age of discretion: | mümeyyiz | |
| person who makes a request on behalf of sb else: | ricacı |
[ son aranan 10 kelime: ceramics | eşit açılı | to break an item of news | to foreclose (on) a mortgage | razı olmamak | olanak tanımak | balıkcı | tokat atmak | alan | person ]