| TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
| induction: | [isim] resmen göreve başlatma, başlatma, askere alma, giriş, ileri sürme, neden olma, tümevarım, indüksiyon, indükleme | |
| induction: | 1. Elektrikle veya mıknatıslı bir maddenin diğer bir maddeye yaklaştırılmasıyla ikinci maddede mıknatıs veya elektrik meydana getirme, indükleme, endüksiyon; 2. Bir embriyonda muhtelif doku ve organların yerli yerinde ve normal olarak oluşumunu sağlama; 3 | |
| induction: | tumevarim dogusturu, irgiti |
[ son aranan 10 kelime: hors serie | sönümlemek | manda uygulayan | dude | pono- | duplıcate | to increase in real terms | meths | in place | ınduction ]